Aanleg van een gemeenschappelijke tuin


 

 

Over nevengeulen en nijverheid


Samen met de buren en een bevriende tuinontwerpster/hovenier van Lelie-tuinen is de modderpoel vol onkruid bij het kantoor van Stichting Robinia omgevormd tot een grote gezamenlijke tuin. Geen schuttingen en hekken, maar een grote border vol kleur. Een grindbedding die de tuinen met elkaar verbindt, suggereert water. De weelderige grassen laten helaas nog wat op zich wachten, maar over enkele jaren zullen zij in het najaar de eerste viool spelen en wordt de overeenkomst met de grassen en ruige planten in de uiterwaarden aan de andere kant van de dijk, zichtbaar.


Aansluiten op de omgeving
Een tuin die aansloot bij de omgeving en bij de vormgeving en materiaalkeuze van Agrodome, de bewoners en Stichting Robinia, dat was het uitgangspunt. Een bloemrijke nevengeul was al snel de centrale gedachte voor het tuinontwerp. Open water kon helaas niet, vanwege de kleine jongen die er woont. Het water werd een grindbedding omzoomt door watersuggererende planten als hoge grassen, ruit, hosta’s, irissen en lissen, grote pimpernel en kattenstaart. Het begin en einde van de grindbedding wordt gevormd door een moerassig gedeelte. Helaas kan het beginmoerasje nog niet afgewerkt worden, omdat de schuurtjes nog geplaatst moeten worden. Het water van het dak van de schuurtjes zal worden afgevoerd naar het moeras en de grindbedding.

Natuurlijke en hergebruikte materialen
Een rij knotwilgen, een kastanjehouten hek met grillig gevormde palen van Robinia en een grondkering van hetzelfde hout omzomen de tuin. De grond die vrijkwam bij het graven van de grindbedding is gebruikt om de achterzijde van de tuin op te hogen, zodat geen grond hoefde te worden aan- of afgevoerd. Bovendien lijkt de tuin hierdoor groter en sluit hij beter aan bij de dijk en de hoge luchten erachter. Het snoeiafval van de doorgeschoten rij haagbeuken is onder de grond verwerkt en wordt geleidelijk omgezet tot voeding voor de planten. Ook de paden zijn van natuurvriendelijke materialen zoals houtsnippers, schelpen, oude dakpannen en houten planken. Door de paden verdiept aan te leggen, lijkt de bloemrijke border over alle tuinen heen door te lopen. In de toekomst zullen tussen de hoge planten een paar kippen scharrelen. Ook voor andere dieren is zo’n tuin aantrekkelijk vooral omdat de beplanting pas in het voorjaar wordt teruggeknipt, zodat deze de hele winter voedsel en beschutting bieden aan de dieren. De eerste salamander is al gesignaleerd.

Samenwerken werkt
De aanleg van de tuin hebben de bewoners met elkaar en de tuinontwerpster uitgevoerd. In winterse kou en regen met gezellige lunches en goede gesprekken werd het een genoeglijk samenzijn. Zo’n gezamenlijke tuin is zelfs in de aanlegfase al goed voor de sociale contacten, zelfs met de mensen verderop, omdat iedere verandering met veel belangstelling werd gevolgd. In plaats van een kleine, benauwde pijpenla hebben alle bewoners van het Agrodome zo een ruime, moderne en weelderige tuin met een mooi uitzicht en voldoende privacy op het eigen terras. Bovendien kunnen zij genieten van veel commentaar van wandelaars en fietsers op de dijk variërend van ‘het onkruid staat er metershoog’ (op de plek waar de schuurtjes moeten verrijzen) tot ‘wat een aparte tuin, maar dat is toch niet één huis?’

Meer informatie:
Lelie-tuinen; natuurlijke tuinen
Annique Lelie, hovenier
Kleine Omloop 6
6871 TC Renkum
0317-415676
06-36221971
Lelie.tuinen@xs4all.nl

    •          twitter
    • twitter
pad naar achterpad
kastanjehouten schapenhek
gemeenschappelijke tuin

 


Top Artikelen